برچسب‌ها: خانه تکانی باورهاتاثیر حرف دیگران بر ما

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ودر آخر

 

 

یک چیز مهم هست

 

 

 

وآن:

و

 

 

 

تا صورت پيوند جهان بود، على بود

تا نقش زمين بود و زمان بود، على بود

آن قلعه گشايى كه در از قلعه خيبر

بركند به يك حمله و بگشود، على بود

آن گرد سر افراز، كه اندر ره اسلام

تا كار نشد راست، نياسود، على بود

آن شير دلاور، كه براى طمع نفس

برخوان جهان پنجه نيالود، على بود

اين كفر نباشد، سخن كفر نه اين است

تا هست على باشد و، تا بود، على بود

شاهى كه ولى بود و وصى بود، على بود

سلطان سخا و كرم و جود، على بود

هم آدم و هم شيث و هم ادريس و هم الياس

هم صالح پيغمبر و داود ، على بود

هم موسى و هم عيسى و هم خضر و هو ايوب

هم يوسف و هم يونس و هم هود، على بود

مسجود ملايك كه شد آدم، ز على شد

آدم چو يكى قبله و مسجود، على بود

آن عارف سجاد، كه خاك درش از قدر

بر كنگره عرش بيفزود ، على بود

هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن

هم عابد و هم معبد و معبود، على بود

«ان لحملك لحمى» بشنو تا كه بدانى

آن يار كه او نفس نبى بود، على بود

موسى و عصا و يد بيضا و نبوت

در مصر به فرعون كه بنمود، على بود

چندان كه در آفاق نظر كردم و ديدم

از روى يقين در همه موجود، على بود

خاتم كه در انگشت سليمان نبى بود

آن نور خدايى كه بر او بود، على بود

آن شاه سرفراز، كه اندر شب معراج

با احمد مختار يكى بود، على بود

آن كاشف قرآن‏ كه‏ خدا در همه قرآن

كردش صفت عصمت و بستود، على بود

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پدرم روزت مبارک

 

 

 

تولد در كعبه

 

على علیه السلام فرزند كعبه

علامه ابن صباغ مالكى گوید: على علیه السلام

 

در مكه مشرفه در داخل بیت الحرام (كعبه)

 

در روز جمعه، سیزدهم ماه خدا یعنى ماه رجب

 

سال سى‏ام عام الفیل دنیا آمد. و پیش از او

 

هیچكس در كعبه متولد نشد، و این

فضیلتى است كه خداوند به جهت بزرگداشت

 

و بالا بردن مقام و اظهار كرامت او

 

مخصوص حضرتش گردانیده است.

 

( الفصول المهمة، ص 30)

 

كیفیت ولادت على (ع)

 

 

كیفیت ولادت حضرت على همانند اوصاف و

شمائلش بى نظیر بوده، و در تاریخ بشریت

كسى همانند او دیده نشده است!

"فاطمه بنت اسد" ـ مادر گرامى امام

علی ‌ـ  در حالى كه مانند سایر مردم، خانه

‏ كعبه را طواف مى‏نمود درد زایمان وى

 

را فرا گرفت و در میان زائران خانه خدا

 

در حالى كه به شدت متاثر بود مناجاتى با

 

صاحب كعبه كرد و گفت:

پروردگارا! من به تو و به تمام پیامبران و

سفیران آسمانى و كتاب‏هاى آنان ایمان دارم،

تو می‏دانى كه من به " خلیل الله" ـ حضرت

ابراهیم ـ ایمان داشته، و آئینش را با جان و

دل می پذیرم، تو را به بنیانگذار بیت، و

عظمت كعبه، و به احترام این مولود

عزیزى كه در شكم دارم، و او پیوسته

با من انس گرفته و تكلم مى‏نماید

این ولادت را برایم آسان گردان.

دعاى فاطمه مستجاب شد. ناگاه

تماشاگران مشاهده كردند كه خانه خدا

از سوى جنوب شرقى (باب مستجار) باز

شد، و فاطمه وارد كعبه گشت، و دیوار باز

شده آن بهم پیوست، و تا سه روز در

شریفترین مكان گیتى مهمان خدا شد،

و نوزاد خود را به كمك ماموران الهى و

حوریان بهشتى به دنیا آورد. مردم تماشاگر،

این قضیه شگفت انگیز را دهان به دهان به

گوش مردم مكه رساندند، و جمعیت انبوهى

دور كعبه گرد آمده و منتظر نتیجه آن بودند،

و حتى متصدیان و كلید داران كعبه هر چه

تلاش كردند، نتوانستند در كعبه را باز كنند،

و لذا جمعیت فراوانى از رفتن به خانه و كار

و كسب خود بازمانده، و با شوق و ولع

شدید مى‏خواستند با میهمان كعبه دیدار

كنند.

سه روز از این جریان تاریخى گذشت ولى

هنوز خبرى از آن به دست نیامد، روز    چهارم

ناگاه دیوار كعبه از همان مكانى كه قبلاً باز

شده بود، دوباره باز شد، و در حالى كه

چشمان مردم خیره شده بود "فاطمه بنت

اسد" ـ مادر گرامى امیر المؤمنین ـ  با

حالتى شادان و خوشحال از كعبه خارج

گشت. مردم تماشاگر دیدند فاطمه مولودى

را به بغل گرفته كه نور در چهره‏اش متجلى

است، آنگاه خطاب به حاضران فرمودند:

اى مردم! خداوند از میان زنان مخلوقاتش

مرا برگزید، و مرا بر زنان ممتاز گذشته

برترى داد،  اگر"آسیه" به طور مخفى خدا

را پرستش كرد... و اگر"مریم" در هنگام

زایمانش از درخت‏ خشكیده رطب چید،

خداوند مرا بر آنان و تمام زنان عالمیان در

گذشته مقدم داشت، زیرا من فرزندم را در

خانه ‏خدا به دنیا آوردم!! و سه روز در آنجا

مهمان خدا بودم! و از میوه‏هاى بهشتى و

طعام مخصوص الهى پذیرایى مى‏گشتم!! و

هنگام خروجم از كعبه خطاب رسید: « اى

فاطمه! نام مولود كعبه را "على" بگذار،و

من"على اعلى" هستم، من فرزندت را از

قدرتم آفریدم، او در بالاى این كعبه اذان

مى‏گوید، و بت‏ها را از آنجا پاك مى‏كند، او

پیشواى این امت ‏بعد از حبیب من‏«محمد

صلى الله علیه و آله‏»است، خوشا به حال

كسى كه او را دوست داشته و یارى‏اش

نماید، واى بر كسى كه وى را نافرمانى

نموده و حقش را تباه سازد...

( الخرائج و الجرائح، ج 1 ،ص 171 ـ مدینة المعاجز،  ص 5 ـ بحار الانوار،  ج 35 ، ص 18، ح 14 و ص 36 ح 37 ـ  الغدیر، ج 6 ، ص 22)

لازم به توضیح است كه جریان ولادت امیر

المؤمنین در داخل كعبه را، مرحوم علامه

امینى از دهها كتاب معتبر اهل سنت نقل

نموده كه به بخشى از آنها اشاره می گردد:

 

مروج الذهب، مسعودی، ج 2 ، ص 2ـ تذكرة

الخواص الامه، ابن جوزى، ص 7 ـ الفصول

المهمة، ص 14 ـ سیره حلبى، ج 1 ص 150 ـ شرح الشفا، ج 1، ص 151 ـ مطالب السؤل، ص 11ـ  نزهة المجالس، ج 2 ، ص 204)

 

 

 

 

التماس دعا

 

برچسب‌ها: علیمیلادکعبهروز پدر

 

 

 

 

شگفتا که از مرگ میهراسیم ولی آرزوی خفتن و

 

رویاهای زیبا را داریم.

 

جبران خلیل جبران

 

زندگی بار گرانی ست

که بر پشت پریشانی تُست

کار آسانی نیست

نان درآوردن و غم خوردن و عاشق بودن

پدرم

کمرم از غم سنگین نگاهت خَم باد

 

مجتبی کاشانی

 

پیشاپیش روز پدر بر همه

 

پدران مبارک.

 

 

طلوع می‌کند آن آفتاب پنهانی

زسمت مشرق جغرافیای عرفانی

دوباره پلک دلم می‌پرد نشانه چیست

شنیده‌ام که می‌آید کسی به مهمانی

کسی که سبزتر از هزار بار بهار

کسی شگفت کسی آن چنان که می‌دانی

 

قیصر امین پور

 

 

 

 

حرفهاي ما هنوز ناتمام...

تا نگاه مي کني:

وقت رفتن است

بازهم همان حکايت هميشگي !

لحظه ي عظيمت تو ناگزير مي شود

آي...
ناگهان

چقدر زود
دير مي شود!

 

  قیصر امین پور

 

 

شکل این نماز به این صورت است که:

بین نماز مغرب و عشا دوازده رکعت نماز اقامه شود که هر دو رکعت به یک سلام ختم می شود و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره قدر، دوازده مرتبه سوره توحید خوانده شود.

وقتی دوازده رکعت به پایان رسید، هفتاد بار ذکر" اللهم صل علی محمد النبی الامی و علی آله" گفته شود.

پس از آن در سجده هفتاد بار ذکر "سبوح قدوس رب الملائکة والروح" گفته شود.

پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذکر "رب اغفر وارحم و تجاوز عما تعلم انک انت العلی الاعظم" گفته شود. دوباره به سجده رفته و هفتاد مرتبه ذکر "سبوح قدوس رب الملائکة والروح" گفته شود. در اینجا می توان حاجت خود را از خدای متعال درخواست نمود.

پیامبر اکرم در فضیلت این نماز فرموده است: کسی که این نماز را بخواند، شب اول قبرش خدای متعال ثواب این نماز را با زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سویش می فرستد.

پس صورت روحانی و قدسی این نماز در شب اول قبر به آن فرد می‌گوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی.

فوت شده می‌پرسد تو کیستی؟ به خدا سوگند که من صورتی زیباتر از تو ندیده‌ام و کلامی شیرین تر از کلام تو نشنیده‌ام و بویی، بهتر از بوی تو نبوئیده‌ام.

آن زیباروی پاسخ می‌دهد: من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردی. امشب به نزد تو آمده‌ام تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه بر سر تو خواهم افکند.

 

 

 

امام هادی (ع) می‌فرمایند: فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند. (المحجة البیضاء، ج 5، ص 225)

 

امام هادی (ع) فرموده‌اند: بهتر از نیکی، نیکوکار است، و زیباتر از زیبایی، گوینده آن است، و برتر از علم، حامل آن است، و بدتر از بدی، عامل به آن است، و وحشتناک‌تر از وحشت، آورنده آن است. (مسند الامام الهادی، ص 304)

 

 

حــســــیــــــنـــــ مـنــــ